می‌خواهم برگردم به روزهای کودکی آن زمان‌ها که :

پدر تنها قهرمان بود .

عشــق، تنـــها در آغوش مادر خلاصه میشد

بالاترین نــقطه ى زمین، شــانه‌های پـدر بــود …

تنــها دردم، زانو‌های زخمـی ام بودند

تنـها چیزی که میشکست، اسباب بـازیهایم بـود نه دلم...

و معنای خداحافـظ، تا فردا بود نه تا ابد...